Hiszpan José Alvarez wstąpił do Zakonu Kaznodziejskiego w 1927 roku i w tym samym roku przybył do Peru, gdzie rozpoczął pracę misyjną w dżungli amazońskiej. Aby ewangelizować, nauczył się wielu języków tubylczych i zaczął opisywać nieznane kultury miejscowych plemion. Jeden z nich, Amarakaeris, nadał mu przydomek „Apaktone”, co oznacza „stary ojciec”. Stało się to jego imieniem wśród wszystkich plemion, które nieustannie odwiedzał łodzią. Dzięki licznym kontaktom i wysiłkom na rzecz uwolnienia ludzi od wyzysku, zyskał szeroki szacunek i potrafił mediatorować w przypadku konfliktów.

Pod koniec życia jego stan zdrowia się pogorszył, powrócił do Limy, gdzie poświęcił się opisywania nauczonych języków i zorganizowanych przez siebie wypraw.

Apaktone jest odzwierciedleniem misyjnego zapału, który cechował wielu dominikanów w Europie i Ameryce Północnej w XX wieku i doprowadził do powstania niezliczonych wspólnot chrześcijańskich w Afryce, Ameryce Łacińskiej, Azji i Oceanii.