Święty Tomasz z Akwinu był dominikańskim filozofem, teologiem i uczonym., który jest jedną z najważniejszych postaci w historii myśli zachodniej. Jego wpływ na teologię i filozofię katolicką jest ogromny, a wiele jego idei nadal jest aktualnych. Połączył filozofię Arystotelesa z doktryną chrześcijańską i stworzył Tomizm , który jest oficjalnym systemem filozoficznym i teologicznym Kościoła katolickiego.

Młodzież i edukacja

Tomasz urodził się w 1225 roku W Roccasecca we Włoszech, które w tamtym czasie należało do Królestwa Sycylii. Pochodził z wpływowej rodziny szlacheckiej Akwinów i w młodym wieku został wysłany na naukę do klasztoru benedyktynów na Monte Cassino, ponieważ jego rodzina miała wobec niego duże oczekiwania – miał zostać opatem.

Jednak już jako młody człowiek Thomas czuł powołanie, by nauczyć się czegoś więcej. On był na czele Uniwersytet w Neapolu, gdzie zetknął się z filozofią Arystotelesa i naukami dominikanów. To właśnie tam postanowił wkroczyć do akcji. do zakonu dominikanów, co wywołało duży sprzeciw w jego rodzinie. Bracia porwali go i trzymali w areszcie domowym przez cały rok, chcąc zmusić go do rezygnacji z zostania mnichem, lecz Tomasz pozostał nieugięty. W końcu rodzina musiała go wypuścić, a on poszedł na studia. Paryż i Kolonia , gdzie również pobierał nauki u św. Alberta Wielkiego.

Naukowiec i uczony

Thomas szybko stał się uznanym teologiem i filozofem, który wykładał na uniwersytetach w Paryżu, Rzymie i Neapolu. Był wyjątkowo płodnym pisarzem, a jego dzieła wywarły głęboki wpływ na teologię katolicką i filozofię zachodnią.

Najbardziej znane dzieła

Summa Theologiae – jego najsłynniejsze dzieło, będące ogromnym podręcznikiem teologicznym, podzielonym na trzy części:

• Natura i istnienie Boga
• natura ludzka i moralność
• Chrystus, Odkupienie i Sakramenty

Summa Contra Gentiles – dzieło skierowane przede wszystkim do wyznawców islamu i innych religii, broniące wiary chrześcijańskiej przy pomocy racjonalnych argumentów.

Komentarze do dzieł Arystotelesa – Tomasz zinterpretował i rozwinął idee Arystotelesa, pokazując, w jaki sposób wpisują się one w naukę chrześcijańską.

Filozofia i nauczanie

Harmonia rozumu i wiary leży u podstaw filozofii Tomasza z Akwinu. Wierzył, że Człowiek może osiągnąć poznanie prawdy poprzez rozum , ale pełna prawda dostępna jest jedynie poprzez objawienie.

W jego nauczaniu można wyróżnić kilka ważnych koncepcji:
Dowody na istnienie Boga – pięć racjonalnych argumentów na istnienie Boga (znanych jako „Pięć dróg Akwinaty” ).
Związek natury i łaski – natura ludzka jest dobra, ale potrzebuje łaski Bożej, aby osiągnąć doskonałość.
Cnoty i etyka – opierała się na ideach Arystotelesa, ale łączyła je z doktryną chrześcijańską.

Wpływ i dziedzictwo

Jego nauki stały się oficjalną filozofią i teologią Kościoła katolickiego.

W 1323 roku został ogłoszony świętym.

W 1567 roku został Doktorem Kościoła (Doctor Angelicus – „Doktor Anielski”).

W 1879 roku papież Leon XIII potwierdził, że tomizm jest oficjalną podstawą filozofii katolickiej.

Śmierć i kanonizacja

Tomasz z Akwinu zmarł 7 marca 1274 r. w drodze na sobór lyoński. Za przyczynę jego śmierci uważa się przemęczenie i osłabienie zdrowia. Jego grób znajduje się w Tuluzie we Francji.

Dlaczego on jest ważny?

Myśli i pisma Tomasza z Akwinu wywarły silny wpływ na filozofię europejską i teologię chrześcijańską. Jego idee przetrwały w nauczaniu Kościoła katolickiego i wywierają wpływ na współczesnych teologów, filozofów i moralistów.